ต้นกำเนิดของคำว่าหยก

หยกหรือที่เรียกว่าหยกมรกตหยกแข็งหยกพม่าเป็นหยกที่มีสีมรกต (เรียกว่ามรกต) หรือสีแดง (เรียกว่าบิน)
ชื่อของหยกมาจากชื่อนกที่มีขนสดใสมาก ขนตัวผู้เป็นสีแดง เรียกนกบิน ขนตัวเมียเป็นสีเขียว เรียกนกกระเต็น พวกมันเรียกรวมกันว่าหยก สมัยราชวงศ์หมิง หลังหยกพม่าเข้ามาสู่จีน ได้ชื่อว่า หยก
หยกเป็นกลุ่ม polycrystalline ที่เกิดขึ้นระหว่างกระบวนการทางธรณีวิทยาส่วนใหญ่ประกอบด้วยหยกแข็ง, monoclinic fibrite และโซเดียมโครเมตถึงเกรดหยก ส่วนใหญ่โปร่งแสงถึงทึบแสงไม่ค่อยโปร่งใส
ในความหมายกว้าง หยก หมายถึง ชื่อทางการค้าของหยกเกรดอัญมณีที่มีมูลค่าทางการค้า เป็นคำทั่วไปสำหรับสีต่างๆ ของหยกเกรดอัญมณี ความหมายที่แคบของมรกตหมายถึงหินมรกตแข็งเกรดอัญมณีสีเขียว ธรณีวิทยาหมายถึงหยกเป็นกลุ่มใยประกอบด้วยแร่ pyrite ส่วนใหญ่ประกอบด้วยแร่หยกแข็งและส่วนใหญ่ประกอบด้วยหินหยกแข็งที่มี Cr (โครเมียม) เป็นองค์ประกอบสี หยกที่ถึงระดับอัญมณีนั้นใกล้เคียงกับคุณค่าทางทฤษฎีของหยกแข็งในแง่ขององค์ประกอบ เฟย์คือสีแดง จุ๋ยคือสีเขียว เป็นหยกที่มีค่าที่สุดและได้รับการยกย่องว่าเป็นมงกุฎหยก